WYBRANE LEKI KARDIOLOGICZNE 

lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI, podobnie jak kaptopryl), stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności krążenia. Leki z tej grupy działają poprzez zmniejszanie oporu obwodowego. Powodują też hamowanie przerostu lewej komory serca, cofanie się przebudowy naczyń, poprawę czynności tętnic wieńcowych. Stosowane m.in. w leczeniu przewlekłej niewydolności serca i kardiomiopatii rozstrzeniowej. W przeciwieństwie do kaptoprylu nie ma znaczenia, czy lek zostanie przyjęty przed, po czy w trakcie posiłku – jego skuteczność zostanie zachowana. W literaturze wskazuje się jednak, że nie jest wskazane popijanie inhibitorów ACE, a więc również lisynoprylu, dużą ilością soku z pomidorów oraz spożywanie go łącznie z papryką (ze względu na zawartość kapsaicyny, która wzmaga kaszel).

hamuje zdolność płytek krwi do agregacji (zlepiania się) i tworzenia skrzepów. Jest lekiem przeciwpłytkowym stosowanym w prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych. Długotrwałe stosowanie może powodować niestrawność (dyspepsję) i uszkodzenie błony śluzowej żołądka. W celu uniknięcia tych objawów lek można przyjmować w trakcie lub po posiłku, popijając dużą ilością wody. Trzeba jednak uważać, by posiłki nie były wysokotłuszczowe, bo mogą obniżyć działanie leku. Miłorząb japoński, czosnek i cebula (składniki suplementów diety) nasilają działanie doustnych leków przeciwpłytkowych, w tym kwasu acetylosalicylowego. Należy wykluczyć także alkohol oraz napoje zawierające kofeinę (coca-colę, kawę), które zwiększają działanie leku. Kwas acetylosalicylowy może wpłynąć na zwiększenie stężenia glikozydów nasercowych takich jak digoksyna oraz zmniejszenie działania kaptoprylu.

organiczny związek chemiczny z grupy glikozydów, uzyskiwany z naparstnicy wełnistej. Zmniejsza częstość akcji serca, jednocześnie zwiększa siłę skurczów mięśnia sercowego. Stosowany m.in. w niewydolności serca oraz migotaniu przedsionków. Lek należy przyjmować o stałej porze, najlepiej na czczo, ewentualnie w trakcie posiłku. Wówczas należy jednak unikać spożywania pokarmów bogatych w błonnik (otręby, chleb razowy), gdyż mogą one zmniejszyć wchłanianie leku do krwi i w efekcie zmniejszać jego działanie terapeutyczne. Unikać lukrecji, wyciągu z żeń-szenia i dziurawca, które mogą z kolei nasilić toksyczne działanie leku i wywoływać m.in. zaburzenia rytmu serca. Należy kontrolować poziom digoksyny we krwi, przekroczenie dawki terapeutycznej może spowodować zatrucie. Inhibitory konwertazy angiotensyny oraz spironolakton mogą zwiększyć stężenie leku we krwi, wspólne ich stosowanie (a także stosowanie digoksyny razem z hydrochlorotiazydem czy furosemidem) może spowodować skutki uboczne.

lek moczopędny (diuretyk należący do grupy tzw. diuretyków pętlowych), obniżający ciśnienie, stosowany w niewydolności serca. Można go przyjmować niezależnie od posiłków, należy jednak unikać lukrecji, obecnej w cukierkach i tabletkach wykrztuśnych, która wzmacnia działanie diuretyku i nasila wydalanie potasu. Osobom przyjmującym diuretyki, w tym furosemid, zaleca się spożywanie żywności bogatej w potas (pomarańczy, bananów, ziemniaków, pomidorów) oraz kontrolę poziomu witaminy B1. Przyjmowanie furosemidu wraz z kaptoprylem lub lisynoprylem stwarza ryzyko niedociśnienia. Jednoczesne przyjmowanie z innymi lekami może powodować zaburzenia elektrolitowe: stosowanie ze spironolaktonem może powodować zwiększenie poziomu potasu, odwrotnie z kolei jest w przypadku łączenia leku z tiazydami (np. hydrochlorotiazydem) czy amiodaronem.