1. Nie kłam („No kochanie, pójdziesz tylko tutaj z Panią na badania, wrócisz za chwilkę no, zaraz się widzimy.” Dziecko budzi się na OIOMIE z rurą w gardle, z drenami i obcymi wokół, całe obolałe i do tego oszukane przez własną matkę).

2. Nie używaj słów „To nic nie boli, nie bój się”. Kiedy tak powiesz dziecko po pierwsze wie, że ściemniasz, po drugie upewnisz je, że boli i ma się bać.

3. Okiełznaj swoje emocje. Jeśli Ty się boisz – boi się Twoje dziecko. Nie patrz złowrogo na medyków, bądź miły, przynajmniej przy dziecku.

4. Wytłumacz, co się będzie działo na tyle, na ile dziecko jest w stanie przyswoić. Odegraj w domu scenki, pokaż filmik na YouTube ( tylko taki bez drastycznych scen).

Dla trzylatka wystarczy ; „Pan doktor naprawi Ci serduszko, będziesz mieć plasterek, a pod nim będzie strupek. Może boleć, ale dostaniesz leki żeby przestało.).

5. Bądź blisko – bo możesz (przy pobraniu krwi, zmianie opatrunku itd.).

6. Nie poganiaj, jeśli to możliwe – zaciąganie na siłę do zabiegowego nie jest fajne… Tak, wiemy jak to czasem wygląda, że inaczej się nie da. Jednak próbować można.