PRAWO PACJENTA DO INFORMACJI

Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy ma prawo uzyskać od osoby wykonującej zawód medyczny przystępnej informacji o:

swoim stanie zdrowia,

rozpoznaniu,

proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych,

dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania,

wynikach leczenia oraz rokowaniu

w zakresie udzielanych przez tę osobę świadczeń zdrowotnych oraz zgodnie z posiadanymi przez nią uprawnieniami.

Wyłącznie pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mają prawo do:

wyrażenia zgody na udzielenie powyżej wymienionych informacji innym osobom,

zażądania nie udzielania mu tych informacji,

a także już po ich uzyskaniu do wyrażenia swojego zdania w tym zakresie.

Ponadto, pacjent ma także prawo do informacji o przysługujących mu prawach wynikających z ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta i z przepisów odrębnych.

Nie podlega wątpliwości fakt, że w przypadku małoletniego dziecka wszelkich informacji należy udzielać jego przedstawicielom ustawowym – rodzicom. Zarówno mama jak i tata mogą korzystać z tego prawa w jednakowym zakresie gdy:

tata jest mężem mamy lub

uznał swoje dziecko jeszcze przed jego narodzinami, czyli po prostu gdy jego ojcostwo jest pewne.

W kontekście prawa do informacji kluczowe znaczenie ma określenie „przystępnej informacji” – przystępnej czyli dostosowanej do adresata i dla niego zrozumiałej. A zatem nie sformułowanej hermetycznym żargonem medycznym, wypowiedzianej w pośpiechu i zdawkowo. Ani pacjent, ani jego przedstawiciel ustawowy nie ma obowiązku posiadania wiedzy medycznej i to właśnie na personelu medycznym spoczywa obowiązek takiego doboru słów, by zostały one należycie zrozumiane.

Nie mniej istotną kwestią jest także przestrzeganie prawa pacjenta (w przypadku małoletniego działającego w jego imieniu przedstawiciela ustawowego) do wskazania kręgu osób uprawnionych do otrzymania informacji o jego stanie zdrowia. Pełna decyzyjność w tym wypadku powinna należeć wyłącznie do rodziców dziecka.

I na sam koniec ostatnia, nie mniej istotna informacja – prawa pacjenta powinny być znane pracownikom ochrony zdrowia – do tego stopnia, że to właśnie w szpitalu rodzice małego pacjenta powinni uzyskać informację o przysługujących im prawach. Jak to wygląda w praktyce?

Na pewno ciekawą informacją dla Dyrektorów placówek medycznych będzie fakt, że mogą skorzystać z możliwości przeszkolenia całego swojego personelu we współpracy z Rzecznikiem Praw Pacjenta

Z takiej możliwości, pod koniec 2019 r. skorzystał Instytut Centrum Matki Polki w Łodzi i podpisał w tym względzie z Rzecznikiem stosowne porozumienie (https://www.iczmp.edu.pl/?p=60963).

Tym bardziej zatem powinno to obligować personel tego szpitala do poszanowania prawa do informacji o stanie zdrowia.